معشوقه به رنگ روزگارست

شاعر : انوري

با گردش روزگار يارستمعشوقه به رنگ روزگارست
نوعي ز جفاي روزگارستبرگشت چو روزگار و آن نيز
بس کينه‌کش و ستيزه‌کارستبس بوالعجب و بهانه‌جويست
گر محتشم و بزرگوارستاين محتشميست با بزرگي
آري همه خمر با خمارستبوسي ندهد مگر به جاني
وان نيز که هست جفت خارستدر باغ زمانه هيچ گل نيست
هر چند که يار بر کنارستاي دل منه از ميان برون پاي
نوميدترست اميدوارستاميد مبر کز آنچه مردم
کاريست که آن نه در شمارستهر چند شمار کار فردا
آبستن صد هزار کارستبتوان دانست هر شب از عمر